Opsterland

Politiek in Opsterland

Het lijkt geen pretje te zijn om in de Gemeenteraad van Opsterland te zitten. Het opstappen van Leo Andringa is wat dat betreft een treurig makend dieptepunt. Spelen op de man in plaats van op de bal viert hoogtij.

Het valt natuurlijk ook niet mee. Opsterland is van oudsher een linksgeoriënteerde gemeente die eind negentiende eeuw met een marechaussee-detachement tot de orde geroepen werd. Maar sinds de laatste verkiezingen heeft rechts de macht gegrepen, met voorspelbare gevolgen: sterke verhoging van de afvalstoffenheffing en veel geld voor de onnodige verdubbeling van de N381. En kennelijk is een neveneffect dat de onderlinge communicatie zo lastig is geworden dat verdachtmakingen over en weer het winnen van het inhoudelijk debat.

Dat het zich niet beperkt tot gekibbel in de Raadszaal werd duidelijk door de actie vanuit het gemeentehuis, met handhavend optreden tegen de twee raadsleden die een discussie over gemeentelijk vergunningsbeleid hadden aangezwengeld. Dus zelfs het college van burgemeester en wethouders is al met het virus besmet, door ambtenaren op pad te sturen naar aanleiding van een tip – je vraagt je af uit welke hoek die tip gekomen is. En zou het dan niet verstandig zijn om een kijkje te nemen op het terrein van alle raadsleden? Er is duidelijk sprake van selectieve verontwaardiging.

Het is jammer dat Leo Andringa is opgestapt. Hij was niet altijd onze spreekbuis, maar hij was wel een van de weinigen in de Raad met een eigen geluid over de echte problemen van Opsterland. We zullen hem missen.

Jacob W. van der Hoek

Bestuur SP Opsterland    

Bijstand.

De Steeds groeiende groep mensen die aangewezen is op een staatsinkomen, bijstand in de volksmond, heeft het in deze barre tijden wel extra zwaar te verduren. Het merkwaardige verschijnsel doet zich nl. altijd tijdens een recessie voor, dat degenen die geen baan (meer) hebben daarvan zelf de schuld krijgen. Ik zal proberen uiteen te zetten waarom ik daar ernstige bezwaren tegen maak.

Ten eerste is daar het wijdverbreide misverstand dat mensen zonder werk meestal ook niet willen werken. Dit is totaal uit de lucht gegrepen maar zelfs als het waar zou zijn, zou dat momenteel goed uitkomen want er is stomweg nauwelijks werk. Het is echter zo dat het overgrote deel van de bevolking graag zelf in eigen onderhoud voorziet en alles op alles zet om dit te kunnen doen. Waarom anders wordt de bijstand als een spookbeeld voorgespiegeld in de media als het voor velen een benijdenswaardige situatie zou zijn?

Vervolgens is het nu zo dat duizenden mensen de straat opgeknikkerd worden als gevolg van de stuitende, uit de hand gelopen marktwerking in de publieke sectoren waar marktwerking uit den boze is. Deze maatregelen bezorgen een handjevol lieden nog meer winsten en laten anderen volledig aan hun lot over. "Het liberale gedachtegoed", (een mooie benaming voor iets wat foeilelijk is) beoogt zogenaamd het kansen bieden tot ontplooiing van ieders talenten. Wat dit in de praktijk betekent kunnen we dagelijks in de media lezen en horen. De SP is de liberale leugen meer dan beu en maakt zich sterk voor de slachtoffers ervan. Er is helaas nog een lange weg te gaan.

Dan nog ligt het onbegrijpelijkerwijs in de aard van velen naar boven te slijmen en naar beneden te schoppen. De woorden boven en beneden zijn ironisch bedoeld want niemand staat boven of onder iemand. Denk aan de inhuldiging nog niet land geleden van de "koning" en "koningin". Die 2 mensen krijgen de hoogste uitkering die er is en worden nog bejubeld ook, zonder dat ze er iets tegenover hoeven te stellen. Van mensen met een bijstandsuitkering wordt daarentegen steeds vaker verwacht dat ze "iets terug doen". Wat dat iets inhoudt is te stuitend voor woorden.Die opgedrongen, zinloze bezigheden bestaan o.a. uit het maken van wasknijpers, wat gevangenen doorgaans doen. Hierdoor wordt het hebben van een bijstandsuitkering ook nog eens in de criminele sfeer getrokken.

Ik ken behoorlijk wat mensen in de bijstand die zich suf solliciteren en zelden iets krijgen aangeboden en als dat een enkele keer gebeurt, is het iets waarmee ze in de verste verte niet uit de bijstand kunnen bv. 2 nachten per week met dozen chemicaliën sjouwen. Ze mogen van het verdiende geld ook nog eens geen cent houden. Vreemd hé, dat er gebrek aan motivatie voor dergelijke wegwepbaantjes is.

Er zijn behalve de door mij besproken groep nog tal van mensen die niet of amper werken en die volstrekt met rust gelaten worden bv. de renteniers die vaak op duistere wijze een fortuin vergaard hebben. Geld dwingt kennelijk respect af. Niet bij mij en gelukkig ben is geen roepende in de woestijn en zijn er heel wat weldenkende mensen die ook vinden dat om mensen te motiveren, er omstandigheden moeten zijn waarin de motivatie vanzelf komt. Er gaan soms stemmen op om de bijstand af te schaffen zonder dat er een alternatief genoemd wordt. Dat alternatief kan alleen maar de bedelstaf zijn. De voedselbanken zijn al een nationale schande in dit land. TOT HIER EN NIET VERDER.

Leontine Bal

In de schaduw van onze economie.

De regering is vast van plan om het zorgakkoord ook daadwerkelijk uit te voeren. Waarschijnlijk zal het met nog meer bezuinigingen worden uitgebreid. Deze bezuinigingen zullen ons allemaal zwaar treffen maar er is een groep die door deze plannen extra hard wordt getroffen.

De vrouwen, 52% van onze samenleving, zullen voornamelijk de dupe zijn van de effecten van dit Zorgakkoord.

De verdeling van de onbetaalde zorgtaken tussen man en vrouw verloopt zeer moeizaam. 10% van de mannen hanteert wel eens een stofzuiger juicht een damesblad, dit betekend dat 90% van de mannen nooit een stofzuiger aanraakt om nog maar te zwijgen van de koelkast schoonmaken, de gordijnen wassen of de badkamer een sopje geven.

In de schaduw van onze economie werkt de vrouw.

Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, dus gingen we studeren, werken en carrière maken. Trouwen, een duur huis kopen met een tophypotheek, kinderen verzorgen en tussendoor doen we ook nog even het management en uitvoering van het bedrijf “huishouding”.(gem. 5 uur per dag)

Als de plannen van de regering doorgaan wordt de kinderopvang onbetaalbaar. We krijgen zo’n gezellige container in de tuin waar moeder in kan wonen. We gaan drie keer in de week een paar uur schoonmaken bij onze schoonouders die zorgbehoevend zijn. Ondertussen koken we nog voor de buurvrouw die slecht ziet en voor de sociale contacten doen we vrijwilligerswerk bij een leuke organisatie, het buurthuis of zo (als dat er nog is) Tussendoor gaan we nog even sporten want je moet wel in shape blijven om je relatie leuk te houden.

Stoppen met werken is geen optie, ons inkomen is nodig om de boel draaiende te houden met die tophypotheek en toenemende andere kosten.

Onze kapitalistische economie wordt in stand gehouden over de rug van de vrouw. Het zorgakkoord kan alleen worden uitgevoerd als de vrouw, stilzwijgend en onbetaald, alle extra taken op zich neemt. Misschien moeten we overwegen om hier geen genoegen mee te nemen. Misschien kunnen we onze menselijkheid en sociale betrokkenheid voor een keer overboord zetten en het niet meer doen. Geen mantelzorg, geen zorg voor ouders en geen vrijwilligerswerk!

Het klinkt hard maar dan zal deze regering pas merken wat ze aanrichten met de voorgenomen plannen. Natuurlijk gaat dit niet lukken, je laat je ouders niet verkommeren, je laat je buurvrouw niet verhongeren. Wat we wel kunnen doen is dit probleem bespreekbaar maken. Maak een lijst van je werkzaamheden en stuur die naar onze regering. Spreek ze aan over de overbelasting van een groot deel van de bevolking als dit zorgakkoord doorgang vindt. Verhef je stem en zeg nee tegen deze plannen.

Peke Hidma

Heel de Mens

De kernvisie van de SP heet Heel de Mens. Het is vastgesteld op het partijcongres van 18 december 1999. Sindsdien zijn er dus ook al diverse verkiezingsprogramnma’s verschenen, die een uitwerking vormen van deze kernvisie.

De afdeling Opsterland van de SP wil volgend seizoen een gespreksgroep organiseren, die elke maand een avond bij elkaar komt om een hoofdstuk uit deze kernvisie te bespreken. Vinden we deze visie nog steeds de moeite waard? En hoe zou deze visie uitgewerkt moeten worden voor de situatie in Opsterland en in Fryslan?

Er hebben zich al een aantal mensen gemeld voor deze gespreksgroep, maar er kunnen nog meer bij. Als je belangstelling hebt, meld je dan aan via j.vanderhoek@fryslan.nl of via opsterland@sp.nl. Geef daarbij aan voor welke avond in de week je de voorkeur hebt.

In september volgt dan bericht waar en wanneer we beginnen.

Jacob W. van der Hoek